| « Xatireler... (Iyun - Oktyabr 2006) | Bloglara nezaret olunacaq! » |
Sarmaşık ve Günebakan
Bir bahçede yaşayan günebakan, güneşe aşıkmış. Her gün sabahı sabah eder, sevdiğinin yüzünü görmek için büyük özlem duyarmış. Güneş de ona aşıkmış. Ama uzaktan uzağaymış sevgileri, birbirlerine açılamadan, bakışmalarla duygularını ifade ediyorlarmış. Bu bile yetiyormuş onlara. Güneş her sabah sevdiğini görmek için en mutlu, en parlak, en sıcak ışıklarını saçarmış. Günebakanın da sevgisi o kadar güçlüymüş ki, güneş ne tarafa gitse yüzünü o yöne çevirir, akşam güneş gittiğinde ise büyük bir kederle başını öne eğer, tekrar sabahın olmasını beklermiş.
Tüm sevda hikayelerinde bir arabozan olur ya? Aynı bahçede yaşayan sarmaşık da günebakana aşık olmuş. İçten içe onu seviyormuş, sevgisi o kadar büyükmüş ki, günebakanın başka bir yere bile bakmasına dayanamıyormuş. Onun güneşe olan tutkusu çıldırtıyor, kıskançlıktan çatlıyormuş. Onu kendime nasıl çevirebilirim düşüncesindeymiş. Sonunda onu sürekli kendime çevirebilirsem belki bana aşık olur, benden başkasını gözü görmez, güneşi göremezse onu unutur diyerek, her şeyi göze almış ve günebakanın vücuduna sımsıkı sarılmış.
Günebakan güneşe bakmak için çabaladıkça sarmaşık sımsıkı kollarıyla onu kendine çevirmiş. Zavallı günebakan ne yaparsa yapsın boşunaymış. Sarmaşık onu çok sıkıyormuş, derdini bir türlü anlatamamış, aslında güneşe aşık olduğunu, sarmaşığı sevmediğini söyleyememiş. Güneş de kahroluyormuş, ama o kadar uzaktaymış ki bir türlü sevdiğine yardım edemiyormuş. Sarmaşık karşılıksız da olsa günebakana yakın olmanın,ona sarılabilmenin mutluluğunu yaşıyormuş. Ama onu ne kadar incittiğinin, ne kadar kederlere ittiğinin, ne kadar zayıflattığının farkında bile değilmiş. ”Olsun,zamanla beni sever” diyormuş.
Bir sabah güneş doğmuş yine, ama günebakanın başı yere eğikmiş, saatler geçmiş, hala günebakan hareketsiz başı önündeymiş. Sarmaşık güçlü kollarıyla sarsmış onu, ama günebakan hareket etmiyormuş. Günlerdir sarmaşığın sımsıkı sarılı kolları, onu nefessiz bırakmış, bir şey yapamamanın çaresizliği, onun yaşama olan bağlılığını koparmış,hayattan zevk alamaz olmanın haliyle günebakan ölmüş.
Sarmaşık o zaman anlamış yaptığı yanlışlığı, onu çok sıktığını,a slında buna hiç hakkı olmadığını anlamış anlamasına ama iş işten geçmiş. Onu ebediyen kaybetmiş.
Eskiler der ki;
“Her zaman aramızda sarmaşıklar bulunur. Hiç hoşlanmadığımız halde bizi kendilerine zorla bağlamak isterler. Bizim onu istemediğimizi anlamaz ve bizleri sıkarlar. Bazı insanlar onu kırmamak için, onu istemediklerini söyleyemez, ama yaşadığı sıkıntıyı da içine atarlar, zararı kendilerine olur. Bazısı da direk olarak söyler onu hiç sevmediğini, onun bu sıkma huyundan hoşlanmadığını, bu defa sarmaşık kırılır”.
Uzun lafın kısası her zaman güneş, günebakan ve sarmaşığın hikayesi yaşar ve yaşamaya devam eder, nesilden nesile anlatılır.
Tüm sevda hikayelerinde bir arabozan olur ya? Aynı bahçede yaşayan sarmaşık da günebakana aşık olmuş. İçten içe onu seviyormuş, sevgisi o kadar büyükmüş ki, günebakanın başka bir yere bile bakmasına dayanamıyormuş. Onun güneşe olan tutkusu çıldırtıyor, kıskançlıktan çatlıyormuş. Onu kendime nasıl çevirebilirim düşüncesindeymiş. Sonunda onu sürekli kendime çevirebilirsem belki bana aşık olur, benden başkasını gözü görmez, güneşi göremezse onu unutur diyerek, her şeyi göze almış ve günebakanın vücuduna sımsıkı sarılmış.
Günebakan güneşe bakmak için çabaladıkça sarmaşık sımsıkı kollarıyla onu kendine çevirmiş. Zavallı günebakan ne yaparsa yapsın boşunaymış. Sarmaşık onu çok sıkıyormuş, derdini bir türlü anlatamamış, aslında güneşe aşık olduğunu, sarmaşığı sevmediğini söyleyememiş. Güneş de kahroluyormuş, ama o kadar uzaktaymış ki bir türlü sevdiğine yardım edemiyormuş. Sarmaşık karşılıksız da olsa günebakana yakın olmanın,ona sarılabilmenin mutluluğunu yaşıyormuş. Ama onu ne kadar incittiğinin, ne kadar kederlere ittiğinin, ne kadar zayıflattığının farkında bile değilmiş. ”Olsun,zamanla beni sever” diyormuş.
Bir sabah güneş doğmuş yine, ama günebakanın başı yere eğikmiş, saatler geçmiş, hala günebakan hareketsiz başı önündeymiş. Sarmaşık güçlü kollarıyla sarsmış onu, ama günebakan hareket etmiyormuş. Günlerdir sarmaşığın sımsıkı sarılı kolları, onu nefessiz bırakmış, bir şey yapamamanın çaresizliği, onun yaşama olan bağlılığını koparmış,hayattan zevk alamaz olmanın haliyle günebakan ölmüş.
Sarmaşık o zaman anlamış yaptığı yanlışlığı, onu çok sıktığını,a slında buna hiç hakkı olmadığını anlamış anlamasına ama iş işten geçmiş. Onu ebediyen kaybetmiş.
Eskiler der ki;
“Her zaman aramızda sarmaşıklar bulunur. Hiç hoşlanmadığımız halde bizi kendilerine zorla bağlamak isterler. Bizim onu istemediğimizi anlamaz ve bizleri sıkarlar. Bazı insanlar onu kırmamak için, onu istemediklerini söyleyemez, ama yaşadığı sıkıntıyı da içine atarlar, zararı kendilerine olur. Bazısı da direk olarak söyler onu hiç sevmediğini, onun bu sıkma huyundan hoşlanmadığını, bu defa sarmaşık kırılır”.
Uzun lafın kısası her zaman güneş, günebakan ve sarmaşığın hikayesi yaşar ve yaşamaya devam eder, nesilden nesile anlatılır.
This entry was posted on November 2nd, 2006 at 10.10:51 by Maybach and is filed under Public.
40 comments
Comment from: sensitive [Visitor]
Sarmashiq ve Gunebaxan
Bir bagchada yashayan gunebaxan guneshe ashiq olmushdur. Her gun sevgilisinin uzunu gormek uchun sehere qeder hesret chekerdi. Gunesh de ona ashiq idi, ancaq sevgilerini uzaqdan-uzaga, hech ne danishmadan baxishlari ile anladardilar bir-birine. Onlar uchun bu da yeterli idi.
Gunesh her seher sevgilisini gormek uchun en xoshbext, en parlaq, en isti ishiqlarini sachardi. Gunebaxanin da sevgisi o qeder gucluymush ki, gunesh hansi terefe getse uzunu o terefe chevirer, axsham gunesh batdiginda ise boyuk bir kederle bashini yere eyer, yeniden seherin achilmasini gozleyerdi.
Ancaq butun sevgi hekayelerinde araya giren kimse olur... Hemin bagchada yashayan sarmashiq da gunebaxana ashiq olmush, onu chox sevirdi. Sevgisi o qeder boyuk idi ki, qisqancligindan guneshin bashqa bir yere baxmasina doze bilmir, guneshe olan sevgisi onu deli edirdi. Onu ozune teref chevire bilmeyin bir yolunu axtarirdi. Fikirleshirdi ki, ozune teref chevire bilse gunebaxan ona ashiq olar, bashqasini gozu gormez, hetta guneshi de gore bilmedikce unudar ve bu dushunculerle de her sheyi goze alib gunebaxanin bedenine berk-berk sarilir.
Gunebaxan guneshe baxmaq uchun can atdiqca sarmashiq qollariyla onu ozune teref chevirirdi. Yaziq gunebaxanin butun cehdleri bosha chixir, sarmashiq onu chox berk sixirdi. Gunebaxan derdini anlada, eslinde guneshe ashiq oldugunu, sarmashigi sevmediyini deye bilmirdi. Gunesh de derd chekirdi, ancaq o qeder uzaqdaydi ki, sevgilisine komek ede bilmirdi.
Sarmashiq qarshiliqsiz olsa bele gunebaxana yaxin olmanin, onu qucaqlaya bilmenin sevincini yashayirdi. Ancaq onu ne qeder incitdiyinin, ne qeder kederlendirdiyinin, ne qeder zeifletdiyinin ferqinde deyildi. "Eybi yox, zamanla meni sever"-deyirdi. Bir seher gunesh yene chixmish, amma gunebaxanin bashi yere teref eyilmishdi. Saatlar kechir, gunebaxanin hereketsiz bashi onunde deyishmez qalirdi. Gunlerle sarmashigin guclu sarilmish qollari onun nefesini kesmish, bir shey ede bilmemenin charesizliyi yashamaga olan bagliligini azaltmish, heyatdan zovq ala bilmeyerek olmushdu.
Sarmashiq etdiyi sehvi, onu chox incitdiyini ve eslinde buna hech bir haqqi olmadigini anlayir sonunda, ancaq artiq ish ishden kechmish, gunebaxani ebediyyen itirmishdi.
Atalar deyirler ki;
-"Her zaman aramizda sarmashiqlar tapilir, hech istemediyimiz halda bizi ozlerine baglamaq isteyirler. Bizim onu istemediyimizi anlamaz ve bizi inciderler. Bezi insanlar onun xetrine deymemek uchun istemediklerini demez amma yashadigi sixintini ichlerine atar ve ozlerine ezab vererler. Bezileri ise chekinmedemn soyleyer onu hech sevmediyini, onun bu sixici xasiyyetinden xoshlanmdiqlarini ve bu zaman da sarmashiq inciyer"
Uzun sozun qisasi, "gunesh, gunebaxan ve sarmashiq"in hekayesi her zaman yashayir ve nesilden nesle ötürülür...
02. 11. 06 @ 14:55
Comment from: sensitive [Visitor]
Her zamanki kimi oz missiyami yerine yetirmeyi borc bildim, ne qeder qaneedicidir onu siz bilersiz :)
Duzunu desem ister oxuyarken, ister tercume ederken bu hekaye haqqinda daha dogrusu ordan chixan mena haqqinda fikirleshmishem ve hele de fikirleshmekdeyem. Nedense bu hekayede ozumu de gorurem ve etdiyim hereketin ne derecede duzgun oldugunu dushunurem.
"...Bazı insanlar onu kırmamak için, onu istemediklerini söyleyemez,ama yaşadığı sıkıntıyı da içine atarlar,zararı kendilerine olur"- bunun bash vermesini hech zaman istemirem :((
Niye bes bele olur??? Agsaqal_emi, siz de, bir choxlari da "Meqsedin ne ve ya her kimdirse ona chatmaq uchun mubarize aparmaqdan chekinmeyin" deyirsiz. Axi bele olanda da "sarmashiq"in etdiyi hereketi etmish oluruq... Bilmirem... heqiqeten de chox chetindir... hem meqsedimize chatmaq uchun mubarize aparmaq ve eyni zamanda da kimlerise incitmemek, onlar uchun "sarmashiq"a chevrilmemek...
P.S. Agsaqqal-emi, xususile sizin bu barede fikrinizi bilmek menim uchun chox maraqlidir tebii ki zehmet deyilse size.
02. 11. 06 @ 15:13
Comment from: MrXXX [Visitor]
Sensitive tercumeye gore sag ol super tercumeydi.
Men deyerdim "sarmasiqlara" bizim ehatemizde cox rast gelmek olar, amma sarmasigdan ferqli , hec eledikleri sehvi boyunlarina almirlar ele bilirler bele de olmalidir,
02. 11. 06 @ 16:00
Ayse,,
Meybiçin evezine bu defe men XOŞ GELDİN deyim :) Meybiçin bloguna xoş gelmisen :)
Sensitive,,
teşekkürler..
02. 11. 06 @ 16:05
Comment from: sensitive [Visitor]
MrXXX & ViRUS,
siz de chox sag olun, oxuyub qiymet verdiyinize gore.
ViRUS,
bes birbasha e-maile gonderecekdin tercumeleri ne oldu? :))
02. 11. 06 @ 16:11
Sensitive,
"inşAllah gelen defe" demek istiyerdim ama deyesen daha yazası olmayacam..
02. 11. 06 @ 16:13
deyesen heç ne olmuyub.. eslinde ele dordan da heç ne olmuyub, prosto birden bire ele bil içimde nese qırıldı. her şeye hevesim öldü..
02. 11. 06 @ 16:27
Comment from: sensitive [Visitor]
basha dushurem... e ay ViRUS birce sen qalmishdin kederlenmeyen sen de kederlendinse day noldu :)) Valla kederli danishanda hech ele bil sen ViRUS deyilsen bashqa birisidir :))
02. 11. 06 @ 16:31
hee,,, olur arada..
даже такие вирусы как я, тоже иногда грустят..
02. 11. 06 @ 16:41
Comment from: ViRUS [Visitor]
Sensi
sene noldu bajı qurvan? evvel axır her şey yaxşı olacağ, выше нос :) herhalda, buna ümid edirem..
02. 11. 06 @ 17:12
Indiye qeder oxudugum en gozel hekayelerden biri idi bu hekaye.
Sizleri bilmirem, ancaq, men bu cur hekayeleri oxuyarken ozum uchun bir mena chixariram. Her zaman. Ferqi yoxdur, ister sevgi, ister dostluq, ister vetenperverlik ve bashqa movzuda. Ve chixardigim neticeler tedricen heyat prinsiplerime chevrilir, chevrilmekdedir.
Bu hekayeden chixardigim mena ise menim uchun yenilik deyilde. Sevgi ugrunda mubarize aparmaq lazimdir, amma, kimseni seni sevmeye mecbur ede bilmezsen. Belke de, eminlikle de deye bilerem ki, hele kimse bashqasini sevmeye mecbur etdire bilmeyib de. Sevgi ugrunda ne vaxt mubarize aparmaq olar: qarshindaki insan eger seni tanimirsa, bilmir kimsen se, ona sevgini gostere bilersen; eger 2 sevgili hansisa sebebden ayrilibsa, munasibetleri yeniden berpa etmek uchun mubarize aparmaq olar. Ve en esasi, sevgi, 2 insan arasinda munasibet qarshiliqli ise, ancaq arada maneeler varsa, bu halda mubarize aparmaq - sarmashiga chevrilmek duzgundur, lazimdir. Ancaq,
qarshiliqsiz, bir terefli, sarmashigin gunebaxana olan sevgisi kimi olan sevgilerde mecburiyyet olmamalidir...
Bu hekayede en xoshuma gelen cehet ise, bilirsiniz ne oldu? Hech fikir verdinizmi, sonunda ...nesilden nesile anlatılır... ifadesi var idi. Bax, ViRUS da bu hekayeni oxudu, beyende, bizlerle paylashdi. Siz de oz yaxinlarinizla paylashin bunu...
Ayse,
inanilmaz mutlu oldum yorumunu okudugumda. Buyuk ihtimalle, shurada bulunan turkce yazilardan dolayi bulmushsun blogumu. Umarim, gelishin devamli olur, yorumlarini bizlerle paylashirsin.
Virus,
her shey yaxshi olacaq. Yeniden heves yaradacagam sende. Her sheyi de unudacaqsan. Soz!
02. 11. 06 @ 19:12
Kichik bir qeyd:
Bildiyiniz kimi, ana blogdan ayrilib elaveleri yalniz burada, oz blogumda edirem. Bu ishde ViRUS da komek edir mene, maraqli yazilar, movzular elave ederek. Ancaq, bu gun elave etdiyi "Nifret" movzusu ister menim fikirlerime, ideyalarima, isterse de sizler uchun yaratdigim bu blogun felsefesine ziddir. Odur ki, o movzunu sildim. Sevgi, dostlug, hormet, saygi, merhemet, xeyirhaxliq kimi ulvi duygularin hokmranliq etmesine chalishib aramiza kin, kiduret, pislik ve nifretin girmesine yol vermemeliyik. Bezi insanlar nifret etmekle, qelblerini kin ile doldurmaqla heyatlarina davam edirler. Buraxin onlari oz talelerine, heyat her sheyi oz yoluna qoyacaq...
Narahatchiliq uchun bir daha uzrxahliq edirik.
Maybach
02. 11. 06 @ 19:23
Comment from: Ayka [Visitor]
Sensitive,cox sag ol eziyyetin ucun.Hegigetende cox tesirli:(,cox menali hekayedi.
02. 11. 06 @ 19:39
Maybach, elediyin en duzgun ishlerden biri o yazini silmek idi... Men 2 defe o yaziya fikrimi bildirmek istedim, sonra, "Eshshi" deyib silmishem.
Duz addimdir.
02. 11. 06 @ 21:36
Agsaqqal,
sen ki, bele deyirsen ha, demeli dogurdan da bu beledir. Umid edirem ki, digerleri de senin kimi dushunecekler.
5 gunluk dunyadir, esl bilirsen kime nifret etmek lazimdir? 5 gunun 4 gununu kimese nifret etmekle, kiminse pisliyini, bedbextliyini isteyenlere. Nifretle yashayan insan yerine elil, xeste ushaqlardan biri sagalsaydi cemiyyete daha faydali olardi. Efsuslar.
02. 11. 06 @ 21:52
Comment from: Mysterious [Visitor]
Chox duzgun addim idi, mende evvel oxuyanda nito geldi...destekleyirem addimini:)
02. 11. 06 @ 22:56
Mysterious,
teshekkur. Day comment yazmirsan son vaxtlar...
02. 11. 06 @ 23:13
Comment from: Mysterious [Visitor]
Maybach,
ele menali postlar gorurem ki blogda vallah ne yazacagimi "shashiriram" turkler demish:)
02. 11. 06 @ 23:25
Maybach, en azindan 1 sheyi yadda saxlamaq lazimdir ki, birisine nifret edende o insana hech ne olmur, NIFRET EDENIN OZ HEYATI NIFRET, QANIQARACHILIQlA KECHIR...
Nifret, kin, insanin OZUNU icheriden yandirir, mehv edir...
02. 11. 06 @ 23:29
Mysterious,
sen yene de munasibet bildirmeye davam et.
Agsaqqal,
raziyam. Bu haqda bagishlamaq movzusunda deyilmishdi.
Deli_bala,
oz aramizdir, gorunmursen ha neche vaxtdir...
03. 11. 06 @ 00:37
Comment from: Mysterious [Visitor]
Maybach,
bash uste:)
P.S.maraqli idi bu meqalede tesirli olsada...
03. 11. 06 @ 02:03
Comment from: MUTANTKA [Visitor]
Maybach duzu kimese gore mehv olan birinin heyati yadima du6du bayaq, yazmaga soz de tapmadim...
"sarma6iq" heyati surenlere yazigim gelir!En azindan ozlerini nece al4altdiqlarini ba6a du6mek istemediklerine gore...Onlar zeif insanlardir.
En na6ukur vaxtalarimda bele ozumun de onlardan biri olmadigima gore her zaman Allaha 6ukur etmi6em.
03. 11. 06 @ 03:38
Comment from: sensitive [Visitor]
ViRUS,
inshallah her shey yaxshi olar... neyleyirsen ele birce kederlenme :) bir xasiyyetim var hemishe gulumseyen adamlarin uzulduyunu gorende pis oluram, chunki onlar gulumsedikce her sheyin yaxshi getdiyine inaniram ve heveslenirem ancaq pis olduqlarini gorende nedense mende de pessimist fikirler yaranir odur ki gulumsemeye davam et :)
Agsaqqal_emi,
chox sag olun munasibet bildirdiyinize gore, teshekkurler :)
Ayka,
minnetdaram teshekkurune gore...
03. 11. 06 @ 13:26
Comment from: sensitive [Visitor]
maybach,
indi fikir verdim, tercumede sehvimi duzeltdiyin uchun chox sag ol. Yeqin buna gore meni ishe qebul etmek fikrinden dashinmazsiniz :)
03. 11. 06 @ 17:50
Comment from: Gozmuncugu [Visitor]
Gozmuncugu geldi!!
Shah Ismayil Xetainin de "Dehname" eserinde de bundan behs edir :) Egyar-ye'ni burada:sarmashiq sevenlere mane olur amma onlarin qovushmasinin da qarshisini ala bilmir :))
Bu hardan aglima geldi?
03. 11. 06 @ 19:40
Gozmuncugu,
uzuvu gorek :)
Ele men yazacaqdim, Dehname hardan chixdi :)
03. 11. 06 @ 20:04
Comment from: Gozmuncugu [Visitor]
uzumu gormek isteyirsenmi dogrudan,uje shublelenirem :(((((((
04. 11. 06 @ 18:10
Men bu hekayeni sher shekline salmisham. 
It's a test.