« Getdin!!! | Borcum vardi » |
Birleshek ve ish gorek!
Bu Ramazanı da bele başa vurduq. Bilmirem kime nece, ama menim hele bele Ramazanım olmamışdı. Düzdü, her il bacardığım qeder oruc tutardım, dualar ederdim, Allahdan bağışlanmağımızı dilerdim. Bayramı da bayram kimi, oruc tutanları tebrik elemek, qohum-eqrabaya baş çekmek ve s. bu kimi işler. Ama bu il...bu il tamam başqaydı. Hemişekinden daha çox ve daha hevesle tutdum orucu. Bunun üçün bir nefere teşekkür borcluyam. Ve en esası, menimçün ilk olan bir addımı atdım. Bayram günü kiminse könlünü xoş etmek niyyetiyle bir qrup yoldaşlarımla uşaq evine getdik. Lal-kar uşaqlarlın yanına. Tamam yeni hissler yaşayırdım. Kiminse könlünü şad ede bileceyini anlamaq yeqinki en şirin şeydi...
Evvela onu deyim ki, binanın özü pis gündeydi... bir neçe gün önce Meybiçin getdiyi uşaq evinden ferqli olaraq. Uşaqların üzlerinden, gözlerinden de aclıq tökülürdü. Yene de Meybiçin gördüklerinden ferqli menzere. Ama en esası onların fiziki ac olmaları deyil, sevgi acı olmalarıydı. Deyesen bütün uşaq evindeki uşaqları birleşdiren bir şey varsa, o da Mutantkanın dediyi kimi "heç kimi yad olaraq görmemeleri"ydi. Elbet ki... doğması olmayan yadın ne olduğun hardan bilsin...
En gözel günümü, en gözel bayramımı yaşadım onlarla. Allaha şükürler olsun ki, bu hissleri mene yaşatdı.
En sonda bütün EYLENCE userlerine müracietim var...gelin bir günümüzü kimise xoşbext etmeye ayıraq. Hamımız yığılıb gedek uşaq evlerinden birine. Mence her birimizin maddi durumumuz buna imkan verir. Yeter ki, meneviyyatımız imkan versin. Eger PC almağa, net kartlarına, saatlarca net klublarda oturmağa imkan tapırıqsa buna da tapmalıyıq...
P.S. lal-kar uşaqlardan öyrendiyim çox vacib bir şey oldu: Ünsiyyet qurmaq, hisslerini çatdırmaq üçün danışmağı bacarmaq heç de vacib deyilmiş... teki o hisslere sahib olasan...
ViRUS
Evvela onu deyim ki, binanın özü pis gündeydi... bir neçe gün önce Meybiçin getdiyi uşaq evinden ferqli olaraq. Uşaqların üzlerinden, gözlerinden de aclıq tökülürdü. Yene de Meybiçin gördüklerinden ferqli menzere. Ama en esası onların fiziki ac olmaları deyil, sevgi acı olmalarıydı. Deyesen bütün uşaq evindeki uşaqları birleşdiren bir şey varsa, o da Mutantkanın dediyi kimi "heç kimi yad olaraq görmemeleri"ydi. Elbet ki... doğması olmayan yadın ne olduğun hardan bilsin...
En gözel günümü, en gözel bayramımı yaşadım onlarla. Allaha şükürler olsun ki, bu hissleri mene yaşatdı.
En sonda bütün EYLENCE userlerine müracietim var...gelin bir günümüzü kimise xoşbext etmeye ayıraq. Hamımız yığılıb gedek uşaq evlerinden birine. Mence her birimizin maddi durumumuz buna imkan verir. Yeter ki, meneviyyatımız imkan versin. Eger PC almağa, net kartlarına, saatlarca net klublarda oturmağa imkan tapırıqsa buna da tapmalıyıq...
P.S. lal-kar uşaqlardan öyrendiyim çox vacib bir şey oldu: Ünsiyyet qurmaq, hisslerini çatdırmaq üçün danışmağı bacarmaq heç de vacib deyilmiş... teki o hisslere sahib olasan...
ViRUS
20 комментариев
Комментарий от: Mutantka [Посетитель]

2006.10.26 @ 01:13
Комментарий от: Mysterious [Посетитель]

2006.10.26 @ 01:14
Комментарий от: Maybach [Посетитель]

2006.10.26 @ 01:15
Комментарий от: sensitive [Посетитель]

2006.10.26 @ 10:32

2006.10.26 @ 16:14
Комментарий от: Namelum_mikrob [Посетитель]

2006.10.26 @ 17:47

2006.10.26 @ 18:04
Комментарий от: MrXXX [Посетитель]

2006.10.26 @ 18:29

2006.10.26 @ 18:36
Комментарий от: MrXXX [Посетитель]

2006.10.26 @ 18:47
Комментарий от: Namelum_mikrob [Посетитель]

2006.10.26 @ 20:16

2006.10.26 @ 23:51
Комментарий от: ViRUS [Посетитель]

2006.10.27 @ 09:17
Комментарий от: MrXXX [Посетитель]

2006.10.27 @ 19:34
Комментарий от: MUTANTKA [Посетитель]

2006.10.29 @ 08:05

2006.10.29 @ 18:45