....:::AnGeL_Blue:::....

Men seni tanıdıqdan sonra özümü daha yaxşı tanımağa başladığımı derk etdim bu gün. Sen deme insan özünün üzerinde ne qeder baş sındırır, sındırsın başqaları onu özüne daha yaxşı tanıda bilir. Ve anladım ki men ele uzun müddetdır SENİ gözleyiremmiş...

Sene baxmaqdan doymuram ezizim, sen menim illerdir gözlediyim, qelbimde bütün sevgimi hifz ederek bur gün vermek istediyim insansan. Qoy sene doyunca baxim deyirsen mene, her baxişinda bir ümid, bir arzu, istek dogru menim üçün. Mene bele diqqetle baxdiğın zaman sanki seni daha çox sevdiyimi anlayıram. Sen deme sevgi her deqiqe, her an artarmış...

Mene yazırsan ki, menden heç neyi gizlede bilmirsen. Men sene ne haqdasa yazanda heç tereddüd etmeden, her şeyi yazıram. Üreyimi sene açanda daha rahat oluram çünki. Heqiqi sevdiyin şexs sevincini de, kederini de rahatıqla bölüşe bileceyin bir insandır... Men buna inanmışam ve ele bu fikirle de sene her şey haqqında yazıram. Isteyirem ki sende rahatlıqla her şeyi menimle bölüşe bilesen...Bunu çox, lap çox isteyirem.

Ele indice seninle danışdım. Sesini eşitmek meni çox sevindirdi. Inan ki, sözle ifade ede bilmeyeceyim qeder. Düzdü belke bunu sesimden başa düşmek mümkün deyildi, ancaq üreyim çox sevincli idi. Nece ki Insan kederli günlerinde yanında yaxın bir adamının olmasını isteyir, sevincli günlerdinde de bu sevinci bölüşmeye adam axtarır. Yaxın, doğma, onu olduğu kimi başa düşecek bir adam. Menim üçün ise o adam SENSEN...