the_frozen_rose

Bir zamanlar uzaq bir kende coxmudrik qoca kocur. O ushaqlarla vaxtini kecirmeyi cox sevirdi. Qoca ushaqlara hemishe muxtelif hediyyeler vererdi, amma o hediyyeler cox zerif, ince olurdu. Ve ushaqlar ne qeder calishsalardaki bu hediyyelerle ehtiyatli olsun amma hediyyeler cox tez qirilirdi. Ushaqlar cox uzulur aqlayirdi. Vaxt kecirdi qoca olara yene hediyye alirdi amma bu defe evvelkinden daha zerif.

Ve bir gun ushaqlarin valideyinleri bu hala dozmeyib Qocanin yanina gelirler:
- Sen cox mudriksen ve bizim ushaqlarin yaxshiliqini isteyirsen.Amma sen niye onlara bele hediyyeler verirsen??Onlar ellerinden geleni edirki hediyyeler qirilmasin, bacarmirlar,sonra aqlayirlar,uzulurler. hediyyelerin qirilmamaqi ucun gerek onlarla oynamayalar.Axi hediyyeler cox gozledi oynamamaq mumkun deyil

- Iller kececek -qoca gulumseyerek dedi- ve kimse ovladlariniza oz ureyini hediyye edecek.Belke men verdiyim bu hediyyeler ovladlariniza gelecekde verilen hediyyelerle daha ehtiyatli olmaqi oyterdi