Maybach

Sabahlari, marketten qazete alan ilk mushterinin kendim olmasini sevdigim ichin bu sabah erken kalkmishtim. Sari yapraklarin ustundne gecherek, onlarin biraktigi "hishilti" seslerindne ve sabahin ilk saatlerindeki soguklukdan bir az titreyerek markete gelinceye kadar sonbahari dushundum... Nedenini bilmiyorum, fakat, sonbahari hich sevmem ben. Sonbaharin yagmurlari bende huzur yaratiyor. Yagmur yagarken evden dishari chikmak istemem. Bazen camin onunde durup yagmurun yagmasini seyredip, "acaba, yagmur neden yagiyor ki" diye dushunurum... Her ulkenin sonbahari farkli oluyor. Baku-de, Izmir-de, Istanbul-da, Moskova ve Amerika ve Avrupa-da sonbaharlar farkli oluyor. Ortaokulda kompozisyon yazarken "qizil payiz", "sari payzi" diye nitelendigimiz sonbahara verilen bu anlamlarin nedenini daha sonra fark etmishtim... Dogum gunum kish mevsiminde olsa bile, bi sonraki yashima gechmeyim, bir yil daha yashlanmam sonbaharda oluyor gibi geliyor bana, omrumden yillar sanki sonbaharda gechiyor... Fakat, tum bunlara ragmen, hayatimda onem verdigim bi takim sheyler sonbahara denkgelmishtir: universiteyi kazanmam, annemin dogum gunu, yurtdishina gitmem, chok sevdigim bi arkadashimla tanishmam gibi. Yillar once bu gun gelecegim yerleri aklimin ucundan bile gechirmezdim, marketten eve dondugumde, yillar sonra ne olacagini, yillar sonraki hayatimin sonbaharinin nerede gechecegini, daha hangi problem ve surprizlerle karshilashacagimi merak ettim... p.s. 6 dil bilirem, bu defe istedim turkce yazi yazim, ele bir bashqa bir sebebi yoxdur.