Sevgi

Bazen bir şarkıya dalar hüzünleniriz. Bazen eski bir anıya.
Bazen tatlı bir gülümseme gelir aklımıza bazen tatlı bir buse.....
Hepsinde sevginin izleri vardır, geçmişte kalan ama hala yaşanan...
şimdi herşeyi bir kenara bırakın!
Ve geçmişte kalan tatlı bir anınızı düşünün.
Düşünün hadi..
Tamam..
şimdi o anınıza geri dönün ve yine aynı şeyleri yaşamaya çalışın..
Mutlu oluyorsunuz, degil mi?
İşte bunun sebebi, içinizdeki o sevgi pınarıdır.
Bazen geçmişte yaşanan acı olaylar gelir aklımıza.
Düşünürüz!
Acı ile dolar yüreğimiz.
Ama yine de mutlu olmaya çalışırız.
çünkü yüreğimizde hala sevgi kıpırtıları vardır.
İşte, bu sevgi yener geçmişte yaşadığımız acı izleri.
çoğu zaman haksızlıklarla karşılaşırız, kötülüklerle, yalanlarla, acılarla..
Ve bir an içimizdeki o sevgi bile zaptedemez bizi.
Karşılık vermek isteriz yapılan haksızlığa, kötülüğe.
Bu dünyada, arkamızdan övgüyle söz edilecek bir olay varsa, o da sevgi adına yaptığımız bir olay olacaktır.
çünkü herşey bu dünyada kalır.
Hiç kimse çok sevdiği bir şeyi beraberinde götüremez.
Ancak, yaptığı ve yapacağı kalıcı şeyler, ona çok şey kazandırır.
Sevgi adına yapılan kalıcı şeyler ne olabilir?
Bu soruya aslında bir çok cevap verilebilir.
ınsanları sevmek, onlarla iyi geçinmek, sevgiye inanarak yaşamak bile, sevgi adına yapılmış kalıcı şeylerdir.
Tabi sevgiyi, sadece hissetmek yerine, bunu uygulamaya geçirmek daha kalıcı olur.
Sevgiyi uygulamaya geçirmek, sevgiyi hissederek yaşamaktır.
Sevgiyi yoğun olarak yaşayan biri, zaten sevgi adına iyi birşeyler yapıyor demektir.
Elimizden geldiğince sevgiyi doya doya yaşayalım!
Sevgiyi yaşadıkça, yaşam daha da renklenir.
Kişinin mutlu olabileceği bir kozu olur elinde.
Sevgi bir umuttur, sevgi mutluluktur...
Sevgiyi ifade etmek çok basittir.
Annemize sarılmak bile bir sevgidir...
Sıcak bir gülümseme, bir sevgi ifadesidir.
Bunları yapmak çok mu zor?
Sevgiye inanan için hiç te zor değil.
Sevgide ayıp olmaz.
Bırakın çıksın içinizdeki duygular.
Göstersin kendini insanlara.
Onlar da mutlu olsun, sizin mutlu olduğunuz gibi.
UnutmayIn ki;
Sevgi öğrenilmez..
Sevgi öğretilmez...
O, zaten insanın içinde var olan bir duygudur.
Ama o duygularIn dışa vurulabilmesi için yardImcı olunur.
O duygularIn herkese aşılanması için...
Bazen bir çocuk görürüz..
Yapayanız, soğukta, aç ve çaresiz...
Hüzünleniriz, gitmek isteriz yanIna, kucaklamak, okşamak gelir içimizden çocuğu.
Yardım etmek isteriz ona.
Kimsesizdir, sevgiye muhtaçtır diye..
Ama çoğu zaman gidemeyiz yanına.
Birşey engeller bizi.
ıçimizde ona karşı yoğun duygular hissederiz ama bunu harekete geçiremeyiz.
Sanki "mutlaka başka biri yardIm eder" düşüncesine kapılırız.
Ama o an düşünemeyiz, o "başka biri"nin biz olmamız gerektiğini.
Sevgiyi uygulamaya geçirmek , "başka biri" nin yapacağı şeyi, bizim yapmamızdır.
Sevgi, bu şekilde aşılanır..
Sevgi ancak o "başka biri"nin yapacağı şeyi, kendimizin yapmasıyla gerçekleşir, "başka biri"ni beklemeyin.....
çünkü "başka biri"de, "bir başka biri"ni bekleyecektir..
Ve o şocuk, hep "birilerinin" sevgisine hasret yaşamaya mahkum olacaktır..
Sevginizi göstermek için geç kalmayın...
Unutmayın!
Sevgi öğrenilmez...
Sevgi öğretilmez...
Sevginizi paylaşın...
Herkes ortak olsun sevginize...
Sevgi paylaşılınca kutsallaşır...

respects: Milashka

This entry was posted on May 3rd, 2007 at 22.10:05 by Maybach and is filed under Public.

12 comments

Comment from: bakinka_v_NY [Visitor]

MAy,iki gundur achib bu postu oxumaqa chalishiram.Daha doqrusu oxuyuram,amma turkceyi anlamak benimchin chok zor).Ona gore de istediyim kimi comment yaza bilmeyecem,sorry.Ancaq basha dushduyumden onu deye bilerem ki,doqrudan da sevgi oyredilmez,sevgi oyrenilmez.Bu gyozel hisse gerek inanasan ki o hissi yashaya bilesen...He bir de bir neferden eshitdiyim bir fikri deyim"Sevgi devetle gelmir ki,qovmaqla getsin".... ...Shekil,hemisheki kimi super

06. 05. 07 @ 09:54

Comment from: AngeL_Blue [Member]

Gozel sozlerdir, sevgi heqiqeten de ne oyrenilmez, ne oyretilmez. Insan bu hiss ile dogulur

07. 05. 07 @ 10:03

Comment from: Exobala [Visitor]

Fotoqraf, beyendiyim bir hekayeni de yaziram, gorek beyeneceksenmi :). BLOGUNUN ZIYARETCILERI de oxuya biler :) Tam bir dolar seksen yedi senti vardı. O kadar, ne bir eksik ne bir fazla. Della, paraları uc defa saydı. Bir dolar seksen yedi sent, o kadar. Halbuki ertesi gun yeni yıla adim atılacaktı. Della'nin evi, haftada sekiz dolara tutulmush mobilyalı bir apartman dairesi. Tasvire deger bir hali yok. Tam bir fakirhane. Gozyashları dindikten sonra Della eline bir ponpon alarak yuzunu pudraladı pencerede durarak apartmanın o kasvetli arka avlusundaki parmaklıklar uzerinde yuruyen bulut renkli kediyi aptal aptal seyretti. Ertesi gunu yılbashıydı ve kocası Jim'e, hediye alabilecegi sadece bir dolar seksen yedi senti vardı. Bu parayı da aylardır yavash yavash biriktirmishti. Halbuki simdi hic bir ise yaramadıklarını gorebiliyordu. Sevgili Jim'ine guzel bir shey almak hususunda hulyalar kurarak bircok mesut anlar yashamıshtı. Pencereden uzaklasharak kendini aynanın karshısına attı. Gozleri pırıl pırıl parlıyordu, ama iyirmi saniye icerisinde rengi ucshuvermishti. Saclarını cozerek omuzlarının uzerine doktu. İftihar ettikleri iki sheyi vardı. Biri Jim'in buyukbabasından kalan altın saat, digeri de Della'nin omuzları uzerine dokulen sacları. Della'nin sacları altın renkli bir caglayan gibi parlayarak ve dalgalanarak dizlerine kadar dokuldu ve elbise gibi vucudunu ortdu. Bir aralık bir an durdu. Tereddut eder gibi oldu. Yerdeki kırmızı, tuyleri dokuk halıya iki damla gozyashı aktı. Della, gozlerinin yashı kurumadan kapıdan firladi. "MM. Sofronie. Her nevi sac levazımı" ibaresi taşıyan bir tabelanın onunde durdu. Bir hamlede iceri girdi. "Saclarımı satın alır misiniz?" diye sordu. Madam, sacları pishkin bir alici eliyle yokladıktan sonra "20 dolar" dedi. Della, "Peki, derhal" cevabini verdi. Ondan sonraki iki saati pembe bir bulut uzerinde ucar gibi sevincle nasıl gecirdigini bilmiyordu. Jim icin almak istedigi hediyeyi bulmak icin dukkanların altını ustune getirdi. Nihayet bulabildi. Altın saat zinciri. Zincir, Jim'in o emsalsiz saatine layık derecede guzeldi. Eve gitti, saclarına baktı. Jim'in bu hayalini begenmesi icin dua etti. Az sonra Jim kapıyı acıp iceri girdi. Gozlerini sevgilisine dikmish sadece bakıyordu. Sonra, hediyesini uzattı. Della paketi actıgında, ipek gibi sacları icin uzun zamandır begenip alamadıgı bir cift tarak gördü. Gozlerinden yaslar suzulmeye bashladı. Kendisini toparladı, tatlı bir tebessumle Jim'e hediyesini uzatti. Jim, paketi actıgında saat zincirini gordu. Ama artık saati yoktu. Cunki, Della'nin guzelim saclarına cok begendigi taraklari alabilmek icin o da saatini satmıshtı. Uzulmediler... Cunki onemli olan tek shey vardı sevgileri... O da ne satılır ne de satın alınabilirdi...