« Горящая вакансия на должность жены | Маме, посвящается... » |
Эрнест Хемингуэй “Прощай оружие”
Bu eserde hadiseler I Dünya müharibesi zamanı başlayır. Döyüşden önce cebhede sakitlikdir, esgerler gündelik heyatlarını yaşayır, eylenirler. Döyüşlerin başlanması ile her kes esl müharibenin ne olduğunu anlamağa başlayır. Eserin baş qehremanı amerikalı Frederik Qenri yaralanaraq şehere müaliceye qayıdır.
Könüllü leytenant Qenri sağalıb cebheye qayıtdıqdan sonra müharibenin çetinliklerine şahid olmağa başlayır. Onunla birlikde bütün esgerler menevi ve fikizik olaraq yorulmuş, bir an önce bu savaşın bitmesini isteyirler. Yaşamaq isteyi, aşıq olduğu tibb bacısı ile birlikde heyat sürmek arzusu ve en esası sonu görünmeyen bu müharibeye olan nifreti Qenrini cebheden qaçmağa vadar edir.
1929-cu ilde romanı yazmağa başlayan Xeminquey, bu eseri neşriyyat üçün 1948-ci ilde redakte edende onun atası intihar edir, Amerikada ise iqtisadi böhran başlayır. 1917-1918-ci illerde italiya-avstriya arasında geden döyüşlerde iştirak ederek ağır yaralanan Xeminquey, müharibede gördüklerini bu eserde eks etdirir. Belke de bu sebebdendir ki, müellif eser üçün ön söz yazdığı zamanı eserin trajik janrda alınmasından narahat olmadığıne qeyd edir. Heyat Xeminqeuyin fikrince - sonu önceden melum olan bir faciedir.
Eserden bir meqam:
...Ночь в отеле, в нашей комнате, где за дверью длинный пустой коридор и наши башмаки у двери, и толстый ковер на полу комнаты, и дождь за окном, а в комнате светло, и радостно, и уютно, а потом темнота, и радость тонких простынь и удобной постели, и чувство, что ты вернулся домой, что ты не один, и ночью, когда проснешься, другой по-прежнему здесь и не исчез никуда, - все остальное больше не существовало...
Эрнест Хемингуэй
Könüllü leytenant Qenri sağalıb cebheye qayıtdıqdan sonra müharibenin çetinliklerine şahid olmağa başlayır. Onunla birlikde bütün esgerler menevi ve fikizik olaraq yorulmuş, bir an önce bu savaşın bitmesini isteyirler. Yaşamaq isteyi, aşıq olduğu tibb bacısı ile birlikde heyat sürmek arzusu ve en esası sonu görünmeyen bu müharibeye olan nifreti Qenrini cebheden qaçmağa vadar edir.
1929-cu ilde romanı yazmağa başlayan Xeminquey, bu eseri neşriyyat üçün 1948-ci ilde redakte edende onun atası intihar edir, Amerikada ise iqtisadi böhran başlayır. 1917-1918-ci illerde italiya-avstriya arasında geden döyüşlerde iştirak ederek ağır yaralanan Xeminquey, müharibede gördüklerini bu eserde eks etdirir. Belke de bu sebebdendir ki, müellif eser üçün ön söz yazdığı zamanı eserin trajik janrda alınmasından narahat olmadığıne qeyd edir. Heyat Xeminqeuyin fikrince - sonu önceden melum olan bir faciedir.
Eserden bir meqam:
...Ночь в отеле, в нашей комнате, где за дверью длинный пустой коридор и наши башмаки у двери, и толстый ковер на полу комнаты, и дождь за окном, а в комнате светло, и радостно, и уютно, а потом темнота, и радость тонких простынь и удобной постели, и чувство, что ты вернулся домой, что ты не один, и ночью, когда проснешься, другой по-прежнему здесь и не исчез никуда, - все остальное больше не существовало...
Эрнест Хемингуэй
4 comments
Comment from: Nelly [Visitor]
Men E.Heminqueyin eserlerin chox beyenirem,bu eseri de oxumusham,chox xoshuma gelib,amma tesevvur edin,eserin sonunda baxdim ki,bir neche sehfe yoxdu kitabxanamizda da yox idi,ele ona gore de hele de tamamlaya bilmemishem,bunu ushaq vaxti oxumusham,yaxshi ki yadima saldiz,mutleq sona chatiracam,Danke Maybach:)))
05. 11. 08 @ 08:14
Comment from: Trepsixore [Visitor]
Yaxci kishidi, eserleri de maraglidir, sadece herden yorucu gorunur. Gerek ara veresen oxuyanda, yoxsa cansixici olur :)
Cox sag Ol Maybach!
05. 11. 08 @ 16:27
Nelly,
internetde elektron versiyasını asanlıqla tapıb ardını oxuya bilersen ;)
Trepsixore,
eserleri (romanları) kifayet qeder maraqlı, tesiredicidir, lakin ard-arda oxuyanda monoton görüne biler. Men Drayzer-Ç.Abdullayev-Xeminquey-Ç.Abdullayev ardıcıllığı ile oxudum, ferqlilik üçün, indi ise Drayzer ve Xemi'nin ardınca yazıb yaradan Tomas Vulf'u oxuyuram :)
05. 11. 08 @ 16:43
Comment from: Nelly [Visitor]
Bilirem,amma men internetden oxuyan kimi gozlerim chox pis agriyir...
05. 11. 08 @ 16:59