Vurghun

Könül oğurlayan bir adı vardır,

Melek deyil, amma qanadı vardır.

Siyah qaşlarının kölgeliyinde

Daima çırpınır iki göyerçin.



Qonaraq könlümün budaqlarına,

Her gün şeir oxuyurlar onlar menimçin.

İndi öz-özüme inanmışam men,

Ne qeder bextiyar insanmışam men,

Saçları andırır zerrin suları,

Tökülüb axdıqca umuzlarına.

Oxşayır bedeni, beyaz endamı

Kölgede beslenmiş quzey qarına.

Amandır esmesin tufan yelleri

Solar eşqimizin qönçe gülleri.

O gün ki hicrana uğradı yolum,

Qırıldı qanadım, qırıldı qolum.

Felekdən bac alıb, bac veren könlüm

İndi uşaq kimi ağlar seninçün.



Gül gülü çağırır, çiçek çiçeyi,

Güler aşiqlerin qönçə dileyi.

Sen neçin yıxırsan bu şux üreyi?

Qelbimin çeşmesi çağlar seninçün.

1908-1939-cu illərdə yaşayıb.

Azerbaycan şairi, Stalin repressiyası qurbanlarından biri. Bakı darülmüelliminde, 12 saylı ikinci dereceli mektebde oxumuş, APİ-nin dil ve edebiyyat şöbesini bitirmişdir. Bakı mekteblerində müellim işlemişdir.