| « Şadlıq evleri | Yaponiyada toy » |
Bir ayrılış hikayesi
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...
Şer: Nazim Hikmet
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...
Şer: Nazim Hikmet
This entry was posted on February 24th, 2010 at 15.29:14 by Maybach and is filed under Literature World.
6 comments
Hər bir kitabın sonuncu vərəqi olur. Kimi axırıncı səhifəni elə indi açır, kimi isə real dərk edərək sonunadək oxuyur =)Ümumən sonunda isə "The End" olur =) Yaxşı deyiblər, "Həyat ayrılıq üstündə qurulub"
24. 02. 10 @ 15:39
Chox gozel yazilib.. :)
Comment from: Burning_Sun [Visitor]
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...
Fərqli və maraqlı bir .er idi..Çox gözəl.Bəyəndim,MAYBACH!
Paylaşım üçün təşəkkür!
25. 02. 10 @ 17:06
Comment from: Burning_Sun [Visitor]
Şer oxumağı elə də sevmirəm.Amma,belə sərbəst vəzndə gözəl yazılmış bir şeri isə çox həvəslə oxuyuram.
25. 02. 10 @ 17:13
Comment from: NO [Visitor]
Nazim Hikmetin sherlerini cox beyenirem.
"Sen yürümelisin,beni bırakarak..."
Ayrilmaq sen deme cox asan imish, sadece ayrildiqdan sonra biri-birine ozgeleshmek cox chetindir...
26. 02. 10 @ 04:17
Comment from: sensitive [Visitor]
"Ayriliq" - sozun esl menasinda bu kelmenin neinki yashatdiqlarindan artiq seslenmesinden bele qorxuram...
01. 03. 10 @ 15:32