Maybach

History of picture:

Date: 15.10.2006
Place: Körpələr evi.

Ötən gün bir qrup dostumla Bakıda yerləşən körpələr evlərindən birini xeyriyyəçilik və maarifləndirmə məqsədi ilə ziyarət etdik. Ziyarətimizin əsas məqsədi üst “qrup”larda olan uşaqlarla (10-11ci sinif şagirdləri) müxtəlif mövzular ətrafında söhbətlər etmək, onların problemləri, ehtiyacları ilə tanış olmaq idi. Ora getməmişdən öncə planladığım kimi kiçik yaşlı uşaqların olduğu korpusa getdim...

Yadınızdadırmı, blog-umda “Mən dərk etdim ki...” mövzulu bir post var idi. Və orada deyilənlərdən birinin məzmunu belə idi ki, təbəssüm nə qədər geniş olsa belə, daxildəki yara bir o qədər də dərin ola bilər. Aşağıdakı şəkillərə baxaraq bu məqamlar razılaşırsınızmı? Yox, onların şəraiti çox, mümkün ola biləcəyindən də çox yaxşı idi, yemekləri, içməkləri, geyim, istirahət və təhsilləri üçün şərait var idi. Ama, onlar körpələr evində idilər. Kimisi anası, kimisinin atası yoxdur, kimiləri isə hər ikisindən mərhumdurlar bəlkə də. Valideyn sevgisindən, onunla birlikdə gələn sevgi, şəfqət, inam - güvən hisslərindən məhrum olmaq...

Sizləri şərhləriniz, fikirləriniz və fotoaparatımın obyektivindən çıxan şəkillər ilə baş başa qoyuram. Baxın, düşünün, fikir bildirin...

1.

2.

3.

4.

5.

Bu gün Blog-umun 1 ili tamam oldu. Düz bir il bundan öncə, 15 oktyabr 2006-cı il tarixində bu blog-u yaratmış, ilk post-u yazmışdım. 1 kateqoriya, 1 post ilə başlayan blog-umda hal-hazırda 10-a yaxın kateqoriyada 100-dən çox müxtəlif mövzuda şəkillər, yazılar vardır. Niyə yaratdım bu blog-u? Bildiklərimi, eşitdiklərimi və gördüklərimi Sizlərlə bölüşmək üçün. Bilmirəm, Sizlərə bir faydam toxuna bildimi, hər hansı yeni bir məlumat, informasiya əldə edə bildiniz ya yox, mən ən azından buna çalışdım...

Hər gün blog-uma daxil olan daimi ziyarətçilərin olması blog-da daima maraqli və yeni məlumatların yazılmasını tələb edir. Bunu etmək üçün isə müəyyən qədər zamana ehtiyac var. Bəlkə blog-u dostlarımın, Sizlərin köməyi ilə davam etdirəcəyəm, bəlkə “Maybach’ın Blog”u hər kəsin blog-una çevriləcək, bəlkə də....Nə olmasına baxmayaraq 1 il Sizlərlə birlikdə olmaq xoş idi. Yazdığınız şərhlərə, bildirdiyiniz fikirlərə, dilədiyiniz arzulara görə hamınızı təşəkkür edirəm.

Maybach

History of picture: Bilmirem hansi sebebdendir, ama mushahide etmishem ki, fotoqrafchiliga maragi olan insanlar, genc fotoqraflar heyvanlardan ilk ve en chox qushlarin, goyerchinlerin shekillerini chekirler. Foto-arximivime baxdigim zaman ozumde de goyerchin ve qagayi shekillerinin ustunluk teshkil etdiyini gorurem. Baki goyerchinleri seriyasindan bir shekil huzurunuzdadir...

Как-то вечером родители смотрели телевизор. Мама сказала: Уже поздно! Я так устала, пойду-ка лягу спать!

Мама встала и пошла на кухню. Вымыла посуду из под фруктов и поставила на место.Положила заварку в чайник, это она готовится к завтраку! Посмотрела в сахарницу, доложила сахар, вытащила из холодильника хлеб на завтрак и переложила мясо из морозильника в холодильник на ужин. Для того чтобы приготовить стол к завтраку, ей надо было сперва убрать вещи со стола. Положила телефонную трубку на аппарат, закрыла телефонную книжку и поставила на место. Вытащила все вещи из стиральной машинки, развесила и заново наполнила ее. Освободила мусорное ведро. Повесила на батареи мокрое полотенце чтоб оно высохло к утру. Проутюжила одну рубашку, зашила оторвавшуюся пуговицу. Полила цветы. Потянулась зевая. И пошла в сторону спальни. Проходя мимо стола братишки, остановилась. Написала письмо учительнице, посчитала и оставила денег на предстоящую прогулку класса, нагнулась, достала книжку, которая упала под стул и положила на стол. Вытащила заметки из сумки, дописала и положила в сумку. Написала список продуктов, которые нужно захватить и тоже положила в сумку. А потом пошла помыла лицо лосьоном 3 в 1, почистила зубы. Намазалась ночным и увлажняющими кремами. Посмотрела на ногти и немного подпилила. На возглас отца: Ты разве не собиралась спать? Ответила: Да, да. Иду. Наполнила водой кувшин. Проверила все окна и двери, включила свет в прихожей. Зашла в комнату братика, он уже спал, выключила компьютер, повесила рубашку, собрала грязные носки и бросила в корзину, выключила свет. И подошла ко мне. Сказала: давай ложись, и завтра наработаешься! Пошла к себе, поставила часы на будильник, приготовила вещи на завтра. Дописала еще три пункта в список срочных дел. Пожелала сама себе сладких снов, закрыла глаза и начала представлять осуществление своих желаний...

Вот в этот то момент отец встал с дивана, выключил телевизор. Почти про себя сказал: ну пошел я спать. И лег спать...

Вы не находите в этой истории ничего странного? Почему говорят, что по статистике женщины живут дольше мужчин? ПОТОМУ ЧТО ЖЕНЩИНЫ СДЕЛАНЫ ИНАЧЕ! (и не закончив намеченное, мы не можем умереть)

А теперь отправьте это письмо всем дорогим Вам женщинам. Будьте уверенны: им обязательно понравится!

И идите спать!

Bir zamanlar bir birlerine aşık iki genc vardı. Kızın adı Tispe, delikanınınki ise Piremus idi. Bunlar yanyana evlerde otururlardı. Birlikte büyüdüler ve çocukluklarından beri bir-birlerine karşı aşk beslerlerdi. Fakat aileleri görüşmelerini istemezler, bir-birlerine uyğun olmadıklarını düşünürlerdi. Oysa onlar bir-birlerini ölesiye seviyorlardı. İki evin arasında gizli bir catlak vardı, aileleri bunu bilmezler, onlar da geceleri burda buluşur, o aradan bir-birlerine seslerini duyurur, aşklarını dile getirirlerdi.

Bir gece ormandakı agacın altında buluşmaya karar verdiler. Tispe agaca Piremusdan önce varmıştı. Gittiginde avını yeni yemiş, agzından kanlar akan kocaman bir aslanla karşı karşıya geldi. Korkarak bi mağaraya dogru koşmaya başladı. Farkında olmadan yolda boynundakı eşarpını düşürmüştü. O sırada Piremus geldi. Gördükleri karşısında donup kalmıştı. Kocaman aslan agzında kanlarla birlikte biricik sevgilisi Tispenin eşarpını parçalıyordu… O an aklına gelen ilk ve tek şey aslanın Tispeyi öldürerek yedigiydi. Tispesiz yaşayamazdı. Aklından geçen sadece aşkı uğruna canına kıymaktı. Belinden hancerini çıkardı ve gögsüne sapladı. Kanlar içinde cansız bedeni yere düştü.

Tispe ise korkusunu bi kenara atıp bir an once aşkını görmek için mağaradan çıkmaya karar vermişti. Ağacın altına geldiginde o korkunc sahneyle yüzleşti. Piremusun cansiz vücudu yerdeydi ve elinde Tispenin düşürdügü eşarpını tutuyordu. İlk önce genc kız olanlar karşısında ağlamaktan hiçbir şeyi anlayamamıştı. Ama eşarpı ve uzaklaşan aslanı görünce anladı. Bi an mağarada düşündügü o korkunc şey başına gelmişti. Ve onun öldügünü düşünen Piremus aşkı uğruna canına kıymıştı. Tispe bir an bile düşünmeden hanceri aldı ve gögsüne götürdü...

Onların aşkı ölesiye bir aşktı ve ölüm bile onları ayıramazdı. Eger Piremus aşkı uğruna ölümü göze aldıysa o da hiç çekinmeden canına kıyabilirdi ve hanceri sapladı. Birden vücudu Piremusun bedeninin üstüne yıkıldı.

O anda Tanrılar bu yüce aşkı ölümsüzleştirmek istediler ve bu çiftin üstünde duran ağacı onların aşkına adadılar. Piremusun kanını bu agacın meyvelerine, Tispenin gözyaşlarını ise ağacın yapraklarına verdiler.

O günden beri kara dut agacının meyvesinin cıkmayan lekesini (Piremusun kan lekesini) dut agacının yaprakları (Tispenin gözyaşları) temizler…

Bilir misiniz dut agacinin meyvesinin lekesi çıkmaz ama elinize agacın yaprağını alir ve avusturursanız lekenin gittigini göreceksiniz

Puppy.

Full story »

Bir neche gundern sonra blog-umun bir ili tamam olacaq. Bilmirem, yene davam edeceyik ya yox, oktyabr 2005-den iyun 2006-ya qeder fikrimce daha maraqli olan commentlerinizi, sherhlerinizi sechib qoydum bura. Blog-umun daimi uzvleri uchun nostalji, menim uchun xatire, yeni uzvlerimiz uchun ise tanishliq meqsedi ile...Amma bu o demek deyil ki, yaizlan minlerle diger commentler yaxshi deyil. Esla. Sadece, bezilerini sechdim, 2006-ci ilde blogumun son 4 ayi uchun de sechib yazacagam...

Читать далее »

Dostlar, bu gördüyünüz şəkillərə və onların üzərində yazılan sözlərə diqqətlə baxın. Şəkillərdəki istər müxtəlif insan portretlərində, istərsə də cansız obyektlər üzərində yazılan fikirlərin hamısı real həyatdan götürülmüş olub özündə bir həqiqəti əks etdirir. Mənim üçün daha vacib olan məqamları son 3-lukdə yerləşdirdim.

p.s. ingilis dilini yaxşı bilənlərdən digərlərinə də kömək etməsi rica olunur, əgər ehtiyac varsa. Nəyi başa düşmədinizsə, çəkinməyin, soruşun, izah edək, müzakirə edək, fikirlərimizi bildirək...

Full story »

Meşhur bir ressam dünyanın en gözel resm eserini çekmek qerarına gelir. O, eserinin mövzusunu tapmaq üçün uzaq seyahete çıxır. Bir meşenin içinden keçerken nurani bir adamla qarşılaşır. Ona: “Dünyanın en gözel şeyi nedir?” - sualını verdikde:“İmandır”, -cavabını alır. Ressam yoluna davam edir. Bir kendde toy meclisine gelir. Insanlarin arasından sıyrılaraq, geline yaxınlaşır ve eyni sualı ona da verir. “Dünyanın en gözel şeyi mehebbetdir”, - cavabını alır. O, yene yoluna davam edir. Bu defe müharibeden qayıdan yorğun bir esgerle qarşılaşır. Hemin sualın cavabını ondan da isteyir. Esger: “Dünyanın en gözel şeyi sülhdür”, - deyir.

Aldığı cavabları kifayet hesab eden ressam evine qayıdır. Yol boyu seyahetde şahidi olduqlarını götür-qoy etmeye başlayır. Eyni suala verilen üç ferqli cavabı eserinde birleşdirmek üçün yollar axtarır. Artıq evine çatır. Qapıdan içeri girdikde dünyanın en gözel menzeresi ile qarşılaşır. Övladlarının baxışlarında imanı, heyat yoldaşının gözlerinde mehebbeti, evinde ise sülhü görür. Bu, ressamın axtardığı idi. O, arzuladığı eseri çekmeye başlayır. Çox keçmeden dünyanın en gözel resm eseri hazır olur. Ressam ona ad da verir: “Sevgi Ailem”