Getdin!!!
October 26th, 2006Getdin..
Men arxanca sadece baxdım...
Lakin... Lakin söylenecek o qeder şeyim vardı ki,,
Gedersen, sene dair ne varsa mende içimde saxlayacam.
Gedersen, sönecek içimdeki alov ve bir daha kimse yandıra bilmeyecek o alovu.
Gedersen, qaranlığa mehkum edeceksen gözlerimi, o qaranlıqda yolumu itirecem..
...deyeceydim sene...
DANIŞA BİLMEDİM...
Getdin...
Gedişini görmemek üçün gözlerimi yumdum.
Ele acıdı ki, içim; tutub qoparsalardı qollarımı, ayaqlarımı,, heç bir acı hiss etmezdim.
Acım yaş olub axmalıydı gözlerimden..
AĞLAYA BİLMEDİM...
Getdin...
Seni delicesine bir sevgi ile sevirdim...
Arzum seninle olmaqdı, arzum kölgende erimek, arzum heyatı sadece seninle paylaşmaqdı..
ANLADA BİLMEDİM...
Getdin...
Gedişinin qarsışını almaq üçün ellerini tutmalıydım.
Ellerim deyilmiydi her sene toxunanda titreden? titreyirdin yene,
bilirem.
Bir defe toxunsam, bir defe tutsam ellerini, getmek üçün yığdığın bütün cesaretin iterdi..
TUTA BİLMEDİM...
Getdin...
Bir yıxım kimiydi gedişin.
Sen addım addım uzaqlaşarken menden, çöküb qaldı bedenim olduğu yerde.
Nece terk edilişlere dayanan bu urek, bu defe yenilmişdi.
Bu qeder zeif deyildim men qalxmalıydım.
QALXA BİLMEDİM...
Getdin...
Ele geldiyin gün gedeceyini bilirdim.
Hazır idim gedişine. Qaçaq zamanları yaşayırdıq birlikde. Zaman bitecek ve sen gedeceydin.
Men ise gedişinin ertesi gün heyatıma qaldığım yerden davam edeceydim.
DAVAM EDE BİLMEDİM...
Getdin...
Bir şey söyledinmi gederken?..
"Qal" demeyimi istedinmi?
Son bir defe "Seni Sevirem" dedinmi?...
"Gözle meni dönecem bir gün..." deye ümid verdinmi?..
Beynim ele uğuldayırdı ki,
EŞİDE BİLMEDİM...
Getdin...
Hara getdiyin önemli deyildi.
Minlerce km. uzaqda da olsan, iki metr yaxınlığımda da ferqi yox idi. Artıq yox idin. Esl bu düşünce meni yandırıb yaxır.
Qurtulmalıydım senden, bu yoxluq duyğusundan qurtulmalıydım..
QURTULA BİLMEDİM...
Getdin...
Unudulanların içine qarışmalıydın.
Bütün xatireleri bir sandığa qoyub heyatı yeniden tutmalıydim..
Bu mehebbet nöqtelenmeliydi, bu sevdadan vaz keçmeliydim..
BACARMADIM...
Getdin...
Bir denizin ortasında tek, istiqametini itirmiş bir gemide böyük dalğalarla boğuşan bir denizçiyem artıq.
BİL Kİ SEVMEKDEN VAZ KEÇMEDİM SENİ HEÇ VAXT,
BİL Kİ SENİNLE BİRLİKDE, SEVGİMİ DE DAŞIYACAM ÜREYİMDE,
BİL Kİ;
SENİ HEÇ VAXT UNUTMAYACAĞAM.
Bilirem, sen eslinde heç bir zaman gelmedin mene.
Eşitmirsen ?!
Getme deyirem sene,getme !
Qışqırıqlarım boğulur qaranlıq küçelerde.
Gece qorxunc, gece sessiz, gece yalnız...
Sesim kesilir
Gedişin bitişi olacaq üreyimdeki heyecanın,
Gedişin sönüşü olacaq gözlerimdeki alovun.
Meni,üreyimdeki sevgini,
Gözlerimdeki bitmek bilmeyen ümidi unutdun!
Ama ne olar bunu unutma.
Gedişin dindire bilmez bu fırtınanı.
Bir fırtınanın uğultusuyla seslenirem sene;
GETME....
Men arxanca sadece baxdım...
Lakin... Lakin söylenecek o qeder şeyim vardı ki,,
Gedersen, sene dair ne varsa mende içimde saxlayacam.
Gedersen, sönecek içimdeki alov ve bir daha kimse yandıra bilmeyecek o alovu.
Gedersen, qaranlığa mehkum edeceksen gözlerimi, o qaranlıqda yolumu itirecem..
...deyeceydim sene...
DANIŞA BİLMEDİM...
Getdin...
Gedişini görmemek üçün gözlerimi yumdum.
Ele acıdı ki, içim; tutub qoparsalardı qollarımı, ayaqlarımı,, heç bir acı hiss etmezdim.
Acım yaş olub axmalıydı gözlerimden..
AĞLAYA BİLMEDİM...
Getdin...
Seni delicesine bir sevgi ile sevirdim...
Arzum seninle olmaqdı, arzum kölgende erimek, arzum heyatı sadece seninle paylaşmaqdı..
ANLADA BİLMEDİM...
Getdin...
Gedişinin qarsışını almaq üçün ellerini tutmalıydım.
Ellerim deyilmiydi her sene toxunanda titreden? titreyirdin yene,
bilirem.
Bir defe toxunsam, bir defe tutsam ellerini, getmek üçün yığdığın bütün cesaretin iterdi..
TUTA BİLMEDİM...
Getdin...
Bir yıxım kimiydi gedişin.
Sen addım addım uzaqlaşarken menden, çöküb qaldı bedenim olduğu yerde.
Nece terk edilişlere dayanan bu urek, bu defe yenilmişdi.
Bu qeder zeif deyildim men qalxmalıydım.
QALXA BİLMEDİM...
Getdin...
Ele geldiyin gün gedeceyini bilirdim.
Hazır idim gedişine. Qaçaq zamanları yaşayırdıq birlikde. Zaman bitecek ve sen gedeceydin.
Men ise gedişinin ertesi gün heyatıma qaldığım yerden davam edeceydim.
DAVAM EDE BİLMEDİM...
Getdin...
Bir şey söyledinmi gederken?..
"Qal" demeyimi istedinmi?
Son bir defe "Seni Sevirem" dedinmi?...
"Gözle meni dönecem bir gün..." deye ümid verdinmi?..
Beynim ele uğuldayırdı ki,
EŞİDE BİLMEDİM...
Getdin...
Hara getdiyin önemli deyildi.
Minlerce km. uzaqda da olsan, iki metr yaxınlığımda da ferqi yox idi. Artıq yox idin. Esl bu düşünce meni yandırıb yaxır.
Qurtulmalıydım senden, bu yoxluq duyğusundan qurtulmalıydım..
QURTULA BİLMEDİM...
Getdin...
Unudulanların içine qarışmalıydın.
Bütün xatireleri bir sandığa qoyub heyatı yeniden tutmalıydim..
Bu mehebbet nöqtelenmeliydi, bu sevdadan vaz keçmeliydim..
BACARMADIM...
Getdin...
Bir denizin ortasında tek, istiqametini itirmiş bir gemide böyük dalğalarla boğuşan bir denizçiyem artıq.
BİL Kİ SEVMEKDEN VAZ KEÇMEDİM SENİ HEÇ VAXT,
BİL Kİ SENİNLE BİRLİKDE, SEVGİMİ DE DAŞIYACAM ÜREYİMDE,
BİL Kİ;
SENİ HEÇ VAXT UNUTMAYACAĞAM.
Bilirem, sen eslinde heç bir zaman gelmedin mene.
Eşitmirsen ?!
Getme deyirem sene,getme !
Qışqırıqlarım boğulur qaranlıq küçelerde.
Gece qorxunc, gece sessiz, gece yalnız...
Sesim kesilir
Gedişin bitişi olacaq üreyimdeki heyecanın,
Gedişin sönüşü olacaq gözlerimdeki alovun.
Meni,üreyimdeki sevgini,
Gözlerimdeki bitmek bilmeyen ümidi unutdun!
Ama ne olar bunu unutma.
Gedişin dindire bilmez bu fırtınanı.
Bir fırtınanın uğultusuyla seslenirem sene;
GETME....
Birleshek ve ish gorek!
Октябрь 25th, 2006Bu Ramazanı da bele başa vurduq. Bilmirem kime nece, ama menim hele bele Ramazanım olmamışdı. Düzdü, her il bacardığım qeder oruc tutardım, dualar ederdim, Allahdan bağışlanmağımızı dilerdim. Bayramı da bayram kimi, oruc tutanları tebrik elemek, qohum-eqrabaya baş çekmek ve s. bu kimi işler. Ama bu il...bu il tamam başqaydı. Hemişekinden daha çox ve daha hevesle tutdum orucu. Bunun üçün bir nefere teşekkür borcluyam. Ve en esası, menimçün ilk olan bir addımı atdım. Bayram günü kiminse könlünü xoş etmek niyyetiyle bir qrup yoldaşlarımla uşaq evine getdik. Lal-kar uşaqlarlın yanına. Tamam yeni hissler yaşayırdım. Kiminse könlünü şad ede bileceyini anlamaq yeqinki en şirin şeydi...
Evvela onu deyim ki, binanın özü pis gündeydi... bir neçe gün önce Meybiçin getdiyi uşaq evinden ferqli olaraq. Uşaqların üzlerinden, gözlerinden de aclıq tökülürdü. Yene de Meybiçin gördüklerinden ferqli menzere. Ama en esası onların fiziki ac olmaları deyil, sevgi acı olmalarıydı. Deyesen bütün uşaq evindeki uşaqları birleşdiren bir şey varsa, o da Mutantkanın dediyi kimi "heç kimi yad olaraq görmemeleri"ydi. Elbet ki... doğması olmayan yadın ne olduğun hardan bilsin...
En gözel günümü, en gözel bayramımı yaşadım onlarla. Allaha şükürler olsun ki, bu hissleri mene yaşatdı.
En sonda bütün EYLENCE userlerine müracietim var...gelin bir günümüzü kimise xoşbext etmeye ayıraq. Hamımız yığılıb gedek uşaq evlerinden birine. Mence her birimizin maddi durumumuz buna imkan verir. Yeter ki, meneviyyatımız imkan versin. Eger PC almağa, net kartlarına, saatlarca net klublarda oturmağa imkan tapırıqsa buna da tapmalıyıq...
P.S. lal-kar uşaqlardan öyrendiyim çox vacib bir şey oldu: Ünsiyyet qurmaq, hisslerini çatdırmaq üçün danışmağı bacarmaq heç de vacib deyilmiş... teki o hisslere sahib olasan...
ViRUS
Evvela onu deyim ki, binanın özü pis gündeydi... bir neçe gün önce Meybiçin getdiyi uşaq evinden ferqli olaraq. Uşaqların üzlerinden, gözlerinden de aclıq tökülürdü. Yene de Meybiçin gördüklerinden ferqli menzere. Ama en esası onların fiziki ac olmaları deyil, sevgi acı olmalarıydı. Deyesen bütün uşaq evindeki uşaqları birleşdiren bir şey varsa, o da Mutantkanın dediyi kimi "heç kimi yad olaraq görmemeleri"ydi. Elbet ki... doğması olmayan yadın ne olduğun hardan bilsin...
En gözel günümü, en gözel bayramımı yaşadım onlarla. Allaha şükürler olsun ki, bu hissleri mene yaşatdı.
En sonda bütün EYLENCE userlerine müracietim var...gelin bir günümüzü kimise xoşbext etmeye ayıraq. Hamımız yığılıb gedek uşaq evlerinden birine. Mence her birimizin maddi durumumuz buna imkan verir. Yeter ki, meneviyyatımız imkan versin. Eger PC almağa, net kartlarına, saatlarca net klublarda oturmağa imkan tapırıqsa buna da tapmalıyıq...
P.S. lal-kar uşaqlardan öyrendiyim çox vacib bir şey oldu: Ünsiyyet qurmaq, hisslerini çatdırmaq üçün danışmağı bacarmaq heç de vacib deyilmiş... teki o hisslere sahib olasan...
ViRUS
Borcum vardi
October 25th, 2006Oldukça yaşlı bir adam, kendisi gibi kamburalaşıp yere yanaşmış bir ağacın altında ağlıyordu. Biraz önce irikıyım bir genç yanına sokulmuş ve kendisinden içki parası istedikten sonra bir de tokat atmıştı. Yaşlı adamın yere yıkıldığını görenler, hemen yardımına koşup:
- Geçmiş olsun dede, dediler. O serseri ne istedi ki senden?
Adamcağız bir şey olmamış gibi toparlanmaya çalışırken:
- Eski bir borcum vardı, onu istedi, dedi.Yapması gerekeni yaptı sadece...
Çevresindekiler, ihtiyar adamı yerden kaldırdıktan sonra eline bastonunu tutuşturup aceleyle işlerine koşuştular. Herkes ayrıldığında, hadiseyi başından beri görmüş olan bir delikanlı onun koluna girerek:
- Fazla hırpalandınız, dedi. Ağacın gölgesinde biraz oturalım mı?
Yaşlı adam yorgun bakışlarını yukarıya yöneltip:
- Benim bu ağacın altında dinlenmeye hakkım yok yavrum dedi. Ölünceye kadar da olmayacak.
Delikanlı, söylenenden bir şey anlamamıştı. Meraklı gözlerle kendisine bakarken, onun tekrar hıçkırıklara boğulduğunu farketti.
Yaşlı adam, iniltiye benzeyen bir sesle:
- Elli yıl kadar önceydi, diye devam etti. Rahmetli babamı,sigara parası almak için bu ağacın altında azarlamıştım.Yani biraz önce evladımın beni dövdüğü yerde.
Delikanlı ne diyeceğini bilemedi ve şimdi biraz daha bitkin görünen ihtiyarın sakinleşmesini bekledikten sonra, onu arabayla evine bırakmayı teklif etti.
Adam, titrek adımlarla yoluna koyulurken:
- Evim oldukça uzaklarda yavrum. Ama ben yürüyerek gideceğim oraya. Babamın da onu azarladıktan sonra, üzüntüsünden yayan döndüğü gibi. Hem şehir dışındaki kabristana uğrayıp bir Yasin'le öpeceğim ellerinden...
- Geçmiş olsun dede, dediler. O serseri ne istedi ki senden?
Adamcağız bir şey olmamış gibi toparlanmaya çalışırken:
- Eski bir borcum vardı, onu istedi, dedi.Yapması gerekeni yaptı sadece...
Çevresindekiler, ihtiyar adamı yerden kaldırdıktan sonra eline bastonunu tutuşturup aceleyle işlerine koşuştular. Herkes ayrıldığında, hadiseyi başından beri görmüş olan bir delikanlı onun koluna girerek:
- Fazla hırpalandınız, dedi. Ağacın gölgesinde biraz oturalım mı?
Yaşlı adam yorgun bakışlarını yukarıya yöneltip:
- Benim bu ağacın altında dinlenmeye hakkım yok yavrum dedi. Ölünceye kadar da olmayacak.
Delikanlı, söylenenden bir şey anlamamıştı. Meraklı gözlerle kendisine bakarken, onun tekrar hıçkırıklara boğulduğunu farketti.
Yaşlı adam, iniltiye benzeyen bir sesle:
- Elli yıl kadar önceydi, diye devam etti. Rahmetli babamı,sigara parası almak için bu ağacın altında azarlamıştım.Yani biraz önce evladımın beni dövdüğü yerde.
Delikanlı ne diyeceğini bilemedi ve şimdi biraz daha bitkin görünen ihtiyarın sakinleşmesini bekledikten sonra, onu arabayla evine bırakmayı teklif etti.
Adam, titrek adımlarla yoluna koyulurken:
- Evim oldukça uzaklarda yavrum. Ama ben yürüyerek gideceğim oraya. Babamın da onu azarladıktan sonra, üzüntüsünden yayan döndüğü gibi. Hem şehir dışındaki kabristana uğrayıp bir Yasin'le öpeceğim ellerinden...
Bagishlamaq...
October 24th, 2006Bir gün müəllim öz şagirdlərinə tapşırır ki, hər biri sabah dərsə 3 kq kartof gətirsin. Səhərisi hərə əlində 3 kq kartof gəlib yerində oturdu. Müəllim üzünü onlara tutub dedi: "Bu günədək bağışlamadığınız hər adam üçün bir kartof götürün və o adamın adını bu kartofun üzərinə yazıb torbanın içinə qoyun".
Şagirdlər müəllimin dediyi kimi etdilər. Kimisi torbasına 3, kimisi 5, kimisi 10 kartof qoydu. Nəhayət müəllim son tapşırığını verdi: "Bir həftə hara getsəniz, bu kartofları özünüzlə aparın. Yatanda da, avtobusa minəndə də, məktəbə gedəndə də yanınızda olsun".
Aradan bir həftə keçdi. Müəllim sinifə girən kimi şagirdlər şikatətə başladılar:
- Bu qədər yükü daşımaq çox çətindir.
- Kartoflar artıq iylənməyə başlayıb.
- Artıq avtobusa minə bilmirik.
- Yorulmuşuq...
Müəllim isə gülümsəyərək şagirdlərə baxdi: "Görürsünüz, uşaqlar! Başqasını bagışlamamaqla əslində ozümüzü cəzalandırırıq. Özümüzü bu cür ağır yükü daşımağa məcbur edirik. Hələ bu azmış kimi bağışlanmağı başqası üçün mükafat hesab edirik".
Bəs siz necə, bağışlamağı bacarırsınızmı?
Şagirdlər müəllimin dediyi kimi etdilər. Kimisi torbasına 3, kimisi 5, kimisi 10 kartof qoydu. Nəhayət müəllim son tapşırığını verdi: "Bir həftə hara getsəniz, bu kartofları özünüzlə aparın. Yatanda da, avtobusa minəndə də, məktəbə gedəndə də yanınızda olsun".
Aradan bir həftə keçdi. Müəllim sinifə girən kimi şagirdlər şikatətə başladılar:
- Bu qədər yükü daşımaq çox çətindir.
- Kartoflar artıq iylənməyə başlayıb.
- Artıq avtobusa minə bilmirik.
- Yorulmuşuq...
Müəllim isə gülümsəyərək şagirdlərə baxdi: "Görürsünüz, uşaqlar! Başqasını bagışlamamaqla əslində ozümüzü cəzalandırırıq. Özümüzü bu cür ağır yükü daşımağa məcbur edirik. Hələ bu azmış kimi bağışlanmağı başqası üçün mükafat hesab edirik".
Bəs siz necə, bağışlamağı bacarırsınızmı?
Canon ile hedefe fokuslanmaq
October 24th, 2006Fotoqrafin gulu
October 24th, 2006Три гостя
October 22nd, 2006Женщина вышла из своего дома и увидела на уличном дворике троих стариков с длинными белыми бородами. Она не узнала их. Она сказала "Наверное вы мне не знакомы, но вы должно быть голодны. Пожалуйста, входите в дом и поешьте."
"А муж дома?", спросили они.
"Нет", ответила она. "Его нет."
"Тогда мы не можем войти", ответили они.
Вечером, когда ее муж вернулся домой, она рассказала ему о случившемся.
"Иди и скажи им что я дома и пригласи их в дом!" сказал муж. Женщина вышла и пригласила стариков.
"Мы не можем пойти в дом вместе", ответили они.
"Почему же?" удивилась она.
Один из стариков объяснил: "Его зовут Богатство," сказал он указывая на одного из своих друзей, и сказал указывая на другого, "А его зовут Удача, а меня зовут Любовь." После чего добавил, "Сейчас иди домой и поговори со своим мужем о том, кого из нас вы хотите видеть в своем доме."
Женщина пошла и рассказала мужу о том, что услышала. Ее муж был очень обрадован. "Как хорошо!!!", сказал он. "Если уж надо сделать выбор, давай пригласим Богатство. Пусть войдет и наполнит наш дом богатством!"
Его жена возразила, "Дорогой, а почему бы нам не пригласить Удачу?"
Их приемная дочь слушала все сидя в углу. Она подбежала к ним со своим предложением: "А почему бы нам лучше не пригласить Любовь? Ведь тогда в нашем доме воцарит любовь!"
"Давай-ка согласимся с нашей девочкой," сказал муж жене.
"Иди и попроси Любовь стать нашим гостем."
Женщина вышла и спросила и троих стариков, "Кто из вас Любовь? Заходи в дом и будь нашим гостем."
Старик по имени Любовь пошел в направлении дома. Другие 2 старика последовали за ним. Удивленная, леди спросила Богатство и Удачу: "Я же пригласила только Любовь, почему вы идете?"
Старики ответили: "Если бы вы пригласили Богатство или Удачу, другие два из нас остались бы на улице, но так как вы пригласили Любовь, куда она идет, мы всегда идем за нею. Там где есть Любовь, всегда есть и Богатство и Удача!!!!!!!"
Я ЖЕЛАЮ ТЕБЕ... - Там где есть боль, желаю тебе покоя и милосердия.
- Там где есть сомнение, я желаю тебе доверия.
- Там где есть усталость и изнеможение, желаю тебе понимания, терпения и возобновления сил.
- Там где есть страх, желаю тебе любви и мужества.
Сейчас ты можешь выбрать один из 2-х вариантов:
1. Закрыть эту страничку.
2. Пригласить Любовь поделившись этой историей с теми, кто тебе не безразличен.
"А муж дома?", спросили они.
"Нет", ответила она. "Его нет."
"Тогда мы не можем войти", ответили они.
Вечером, когда ее муж вернулся домой, она рассказала ему о случившемся.
"Иди и скажи им что я дома и пригласи их в дом!" сказал муж. Женщина вышла и пригласила стариков.
"Мы не можем пойти в дом вместе", ответили они.
"Почему же?" удивилась она.
Один из стариков объяснил: "Его зовут Богатство," сказал он указывая на одного из своих друзей, и сказал указывая на другого, "А его зовут Удача, а меня зовут Любовь." После чего добавил, "Сейчас иди домой и поговори со своим мужем о том, кого из нас вы хотите видеть в своем доме."
Женщина пошла и рассказала мужу о том, что услышала. Ее муж был очень обрадован. "Как хорошо!!!", сказал он. "Если уж надо сделать выбор, давай пригласим Богатство. Пусть войдет и наполнит наш дом богатством!"
Его жена возразила, "Дорогой, а почему бы нам не пригласить Удачу?"
Их приемная дочь слушала все сидя в углу. Она подбежала к ним со своим предложением: "А почему бы нам лучше не пригласить Любовь? Ведь тогда в нашем доме воцарит любовь!"
"Давай-ка согласимся с нашей девочкой," сказал муж жене.
"Иди и попроси Любовь стать нашим гостем."
Женщина вышла и спросила и троих стариков, "Кто из вас Любовь? Заходи в дом и будь нашим гостем."
Старик по имени Любовь пошел в направлении дома. Другие 2 старика последовали за ним. Удивленная, леди спросила Богатство и Удачу: "Я же пригласила только Любовь, почему вы идете?"
Старики ответили: "Если бы вы пригласили Богатство или Удачу, другие два из нас остались бы на улице, но так как вы пригласили Любовь, куда она идет, мы всегда идем за нею. Там где есть Любовь, всегда есть и Богатство и Удача!!!!!!!"
Я ЖЕЛАЮ ТЕБЕ... - Там где есть боль, желаю тебе покоя и милосердия.
- Там где есть сомнение, я желаю тебе доверия.
- Там где есть усталость и изнеможение, желаю тебе понимания, терпения и возобновления сил.
- Там где есть страх, желаю тебе любви и мужества.
Сейчас ты можешь выбрать один из 2-х вариантов:
1. Закрыть эту страничку.
2. Пригласить Любовь поделившись этой историей с теми, кто тебе не безразличен.
World without Engineers...
October 19th, 2006Mechanical Engineers
Aeronautical Engineers
Electronics Engineers
Civil Engineers
Communication Engineers
Computer Engineers
Aeronautical Engineers
Electronics Engineers
Civil Engineers
Communication Engineers
Computer Engineers
Ana hessasligi
October 18th, 2006Aşçılığıyla ün yapmış yaşlı bir kadın, akşam yemeğine gelecek olan oğlu ve yeni gelini için yine mutfağına kapanmış, yemek yapıyordu. Aynı akşam yemeğe eski bir aile dostu da davetliydi. Beklenen misafirler gelip sofraya oturduklarında çok şaşırtıcı bir durumla karşılaştılar. Yaşlı kadının o gece yaptığı yemekler çok berbattı. Tatlılar un kokuyordu, patatesler yanmıştı, köfteler ise neredeyse hiç pişmemişti.
Oğlu, yeni gelini ve aile dostu, kadıncağıza durumu fark ettirmemek için ellerinden geleni yaptılarsa da, yemek sırasında pek iştahlı göründükleri söylenemezdi. Nihayet yemek bitti ve yeni evli çift annelerinin ellerini öperek evlerine gittiler. Aile dostları ise biraz daha kaldıktan sonra gitmeyi düşünüyordu. Oğlu ve gelini gittikten sonra, yaşlı kadına: "Senin harika bir aşçı olduğunu adım gibi biliyorum". Bana söyler misin, bu geceki yemekler neden o kadar kötüydü? Bence ya hastasın ya da bir bildiğin var" dedi. Yaşlı kadın gülümseyerek cevap verdi:
"Hayır, hiçbir şeyim yok. Kasten yaptım. Bu yemekten sonra oğlum asla ikide bir annesinin yemeklerini hatırlatıp karısının kalbini kıramayacak."
Maybach-in "ushag"i olacaq
October 18th, 2006Ötən günlərdə BMW qrupuna aid olan Rolls-Royce firmasının nüməyəndələri “cəmisi” 200-250 min ABŞ dolları qiymətində olacaq “kiçik və ucuz” avtomobilin istehsalına başlayacaqları haqqında məlumat verdilər. Və bu məlumatdan bir neçə həftə sonra Maybach şirkətindən həmin modelə bənzər bir model üzərində işlərin aparıldığını bildirildi.
Maraqlısı odur ki, “kiçik” Maybachın buraxılması haqqında təklif şirkətin bağlı olduğu Daimler Chrysler konsernində ən yüksək instansiyalar tərəfindən verilib. Şirkət hal-hazırda satışından yüksək gəlir əldə edə bilmir və bu avtomobilləri almağa imkanı çatacaq insanların sayı çox azdır. Beləki, ABŞ-da 320 min ABŞ dollarından başlayan bu avtomobilin qiyməti Avropada 460 min ABŞ dollarına qədər çıxa bilir. Qonşu Rusiya və Türkiyədə isə standart funksiyalarla təchiz olunmuş Maybachın qiyməti isə 625-700 min ABŞ dolları arasında dəyişir.
Təxminən 200 min Avro dəyərində olacaq daha ucuz modelin istehsal edilməsini isə bu markanın avtomobillərinin satışını artıra bilər. Hal-hazırdə Bentley Continental Flying Spur (222 min Avro), BMW 7-ci seriya (760 LiA versiyasının qiyməti 145 min Avro), AUDİ A8 (170 min Avro) kimi lüks sinifin modellərini alan insanlar elə bu qiymətə Maybacha sahib ola biləcəklər.
“Kiçik” Maybachın 2010-cu ilə qədər təqdim edilməsi planlaşdırılır. Bu modelin əsasını böyük ehtimalla Mercedes Benz S sinifinin platforması təşkil edəcək, avtomobilin kapotu altında isə 500 l.s. gücünə malik V12 tipli mühərrik olacaq.
Onu da qeyd edək ki, ötən il Forbes jurnalı tərəfindən dünyanın ən bahalı 10 avtomobili siyahısında 6 və 8-ci yerləri Maybach 62 və Maybach 57 modelləri tutmuşdur. Bu modellərin üzərində olan rəqəmlər yaxtalarda olduğu kimi avtomobilin uzunluğunu göstərir (Maybach 62-nin uzunluğu analoji olaraq 6.2 metrdir).