MASTER_IER

Benovse ozunu derk eden gunden anasindan daima shefqet gorur ve anasinin dediyi sozlerle ozunun her kesden gozel olduguna inanmishdi. Anasinin dediyine gore, nur uzlu, badam gozlu idi.

Mekteb acilinca ise veziyyet deyishdi. Dostlari onun gozel olmadigini, hetta cirkin oldugunu deyirdiler. Benovse evvel onlara inanmirdi. Cunki her kes bir-birini qisqanirdi. Ancaq iller kecdikce ozunun heqiqeten cirkin oldugunu, gozlerinin badam yox, eyri oldugunu derk etdi. "Demeli anam meni aldadib? Nece illerdi mene yalan deyib?"- dusundu Benovse. Ana sevgisi artiq nifrete donmeye baslamishdi. Anasini gormeye gozu yox idi.

Artiq evlenme yasina gelmishdi, amma uzune baxan bele yox idi. Ustelik de nece emeliyyat kecirmesine baxmayaraq, gozleri duzelmirdi. Hekimlerin gizli danisiqlarini esiden Benovse kor olacagini esitdikde az qala basina hava gelirdi. Anasinin kicik yaslarda ona soylediyi yalanlara doze bilmeyib evi terk etmek qerarina geldi.

Ancaq anasi onu qabaqlayaraq uzaq bir yerde is tapdigini dedi ve getdi. Qazandigi pullari bir qohumuna gonderib qizina baxmagi xahis etdi.

Bir nece ay sonra Benovsenin gozleri kor oldu. Artiq qaranliq dunyasi ile bas-basa idi. Anasini hec dusunmurdu. Olse de vecine deyildi.

Bir gun hekimler uygun bir cut goz tapildigini deyib, qizi emeliyyat otagina kocurduler. Ancaq Benovse gozunu acdiqda yene eyni cirkin sifeti gormekden qorxurdu. Yene de kor olmaq cetin idi. Benovse emeliyyatdan sonra guzguye baxdiqda sevincinden nece qishiqirdisa...

Qarshisinda bir dunya gozeli dayanmishdi. Uzundeki cirkinlik temamile yox olmushdu, eyri olan burnu duzelmishid, shapshal qulaqlari normallashmish, samana oxsayan saclari dalga-dalga olmushdu. Benovse yanindaki yasli hekime sarilib "Sanki yeniden dunyaya geldim. Uzumde hec bir cirkinlik qalmayib. Plastik emeliyyati siz etmisiniz?"-deye sorushdu.

Yasli hekim - "Bele bir emeliyyat kecirilmedi, qizim"-deye gulumsedi. Ananin bagisladigi gozleri kocurtduk sene. Sen ozunu onun gozleri ile gordun...