Agsaqqal Emi

Bir defe, daglarda seyahetde olan bir xanim, chox bahali bir dash tapir. Onu el chantasina qoyur. Shehere qayidan zaman, bir aye seyahetchini gorur. Onun pulu bitmish, acindan olurdu. Xanim chantasini achir ki, bu seyahetchiye pul versin yemeye. Seyahetchi chantadaki dashi gorende, xanimin bu dashi ona vermeyini xahish edir. Xanim dushunmeden dashi chantasindan chixarib, bu seyahetchiye verir.

Seyahetchinin sevincinin heddi hududu yox idi. Bilirdi ki, bu dashi satsa, omrunun axirina kimi gozel heyat surecek. AMMA...

Bir neche saatdan sonra, seyahetchi, xanimi axtarib tapir. Elindeki dashi ona qaytarib deyir:

-Xanim, men dushunurdum. Bu dashin qiymetini chox gozel anlayiram. Ve bilirem ki, siz de anlayirsiniz. Amma, bu dashi size qaytariram. Evezinde ise, guman edirem mene bundan da bahali, qiymetli olan bir shey veresiniz. Mene onu verin ki, sizin ichinizde, konlunuzde, bashinizda, bu dashi mene dushunmeden verme qabiliyyetine malikdir"...

He, elahezret eylence ehli, Blogumun qonaqlari. Herden, insanlara senin CHOL varlilighin deyil, ICHINDEKI, DAXILDE OLAN VARLILIQ DAHA QIYMETLIDIR...